ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΓΥΡΤΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Χαϊδάρι, 13 Μαρτίου 2020

Προς

κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα που αγαπάει τη ζωή, την αλήθεια, τους δικούς του, τους συνανθρώπους του και την Ελλάδα μας

ΘΕΜΑ: ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΓΥΡΤΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Φίλες και Φίλοι,

Ζούμε ώρες ευθύνης, ώρες σημαντικές και κρίσιμες για την πατρίδα μας. Ώρες στοχασμού και αναστοχασμού.

Όλοι ξέρουμε ότι:

Ο ΑλεξάντερΦλέμινγκ ανακάλυψε την πενικιλίνη με την οποία έσωσε εκατομμύρια συνανθρώπους μας.

Ο Γεώργιος Παπανικολάου ανακάλυψε το pap test με το οποίο έσωσε εκατομμύρια γυναίκες από τον καρκίνο.

Αναρίθμητοι επιστήμονες ανακάλυψαν φάρμακα και εμβόλια με τα οποία θεραπεύονται ένα σωρό ασθένειες και καταπολεμούνται θανατηφόρες επιδημίες και η παιδική θνησιμότητα περιορίστηκε στο ελάχιστο.

Ο Τζέιμς Γουάτσον ανακάλυψη την διπλή έλικα, δηλαδή την δομή του DNA, με την οποία ανοίγουν απεριόριστοι ορίζοντες για την ιατρική και την φαρμακολογία, δηλαδή για την δημόσια και την ατομική υγεία.

Τέλος, όλοι ξέρουμε ότι οι επιστήμες όταν λειτουργούν για τον άνθρωπο, τη κοινωνία  και την ειρήνη και όχι για το κεφάλαιο και τον πόλεμο καταφέρνουν αξιοθαύμαστα πράγματα που κάνουν την ζωή μας καλύτερη και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για έναν καλύτερο κόσμο. Ξέρουμε ότι και αυτήν την φορά η επιστήμη θα κατασκευάσει το φάρμακο που θα σκοτώσει τον κορωνοϊό και όχι οι θεατρινισμοί των σκοταδιστικών και εξουσιαστικών ιερατείων.

ΟΜΩΣ

Τι πραγματικά πρόσφεραν στην ανθρωπότητα τα κακότεχνα κατασκευάσματα των εξουσιών, όπως ο ‘θεός’ των λεγόμενων χριστιανών, ο Αλλάχ των ισλαμιστών, ο Γιαχβέ των ιουδαίων και τόσοι άλλοι υποτιθέμενοι δημιουργοί του κόσμου και της ζωής πέρα από μύθους, ψεύδη και φρούδες ελπίδες για μα υποτιθέμενη μεταθανάτια ζωή;

Τι πραγματικά πρόσφεραν στην ανθρωπότητα τα ιδιοτελή κατασκευάσματα των εξουσιών, δηλαδή, οι λεγόμενοι ‘Προφήτες’, όπως ο Μωάμεθ, ο Μεσσίας και ο ιστορικά, επιστημονικά και λογικά  ανύπαρκτος Ιησούς πέρα, από υποκρισία για τα ‘ποίμνια’ και μίσος για τους ‘απίστους’ και ανταγωνιστές, από σταυροφορίες, στείρους ανταγωνισμούς και ‘ιερούς πολέμους’;

Τι πραγματικά προσφέρουν σήμερα οι θρησκείες, όλες ανεξαίρετα οι θρησκείες, που εκμεταλλευόμενες την άγνοια και τον εξουσιαστικό φόβο των καταπιεζόμενων, ενίοτε βέβαια και άνομα συμφέροντα των αυτόκλητων εκφραστών τους, συμπεριφέρονται ως μηχανισμοί παραπλάνησης των ‘πιστών’, ως εκτονωτές της κοινωνικής δυσαρέσκειας απέναντι στους εκμεταλλευτές και καταπιεστές των εργαζόμενων κοινωνιών και ως πνευματική πανούκλα, πέρα από ψευδαισθήσεις και υποταγή στα συμφέροντα των αφεντικών;

Τι πραγματικά προσφέρουν σήμερα τα μέλη της λεγόμενης ‘Ιεράς Συνόδου’ όταν συνειδητά στέλνουν στην λεγόμενη ‘θεία κοινωνία’, για να κρατήσουν ανοιχτό το χρυσοφόρο μαγαζί και τις πλουτοφόρες σχέσεις τους με το κεφάλαιο και την εξουσία, τους παραπλανημένους πιστούς, ως πρόβατα στο αναίμακτο σφαγείο του κορωνοϊού (CORVID19), αποκρύπτοντας την φονικότητά του;

Τι προσφέρουν ο αρχιεπίσκοπος, οι επίσκοποι και ο κατώτερος καταδυναστευόμενος κλήρος που μαζεύει τα ψίχουλα από το τραπέζι των μεγάλων αγυρτών, όταν με την πεισματική άρνηση των υποδείξεων της επιστήμης, ακόμα και αυτής της συντηρητικής κυβέρνησης Μητσοτάκη, ευλογούν, όπως πάντα τα όπλα των κατακτητικών πολέμων, τον αφανή, αλλά ύπουλο και θανατηφόρο εχθρό, τον κορωνοϊό που αποδεκατίζει την ήδη αποδεκατισμένη από την πολιτική του κεφαλαίου και των ‘συμμάχων, εταίρων και προστατών’, Ελλάδα μας;

Αντιλαμβάνοντα όλοι αυτοί που ζουν από την αγυρτεία και το εμπόριο ψεύτικων ελπίδων, ‘ιερών κοκάλων’, κομποσκινιών και ανύπαρκτων παραδείσων ότι υπονομεύουν την ικανότητα της πατρίδας μας να επιβιώσει, πράγμα που εξυπηρετεί τα σχέδια όσων επιβουλεύονται, και δεν είναι λίγοι, την ιστορία της , την ακεραιότητά της, την ύπαρξή της και τον πολιτισμικό της ρόλο στην πανανθρώπινη κοινότητα;

Η Ελλάδα δεν είναι μαγαζί κανενός. Η Ελλάδα δεν ανήκει στους ολιγάρχες και στους επαγγελματίες πολιτικούς και ‘θρησκευτικούς ηγέτες’, γιατί η Ελλάδα ανήκει στον εργαζόμενο λαό της, στην ιστορία της και στα διδάγματά της όπως ‘μέτρον άριστον’ και ‘πάντων πραγμάτων μέτρον άνθρωπος’.

Γι αυτό μην  πάτε στις εκκλησίες, μην κοινωνείτε, μην γίνεστε η αιτία, για ένα πείσμα για μια κούφια και παραπλανητική πίστη να πεθάνουν τα παιδιά σας, οι γονείς σας, οι φίλοι σας, οι γείτονές σας, οι συμπατριώτες σας, οι συνάνθρωποί σας. Αυτή η πράξη σας δεν είναι  επικοινωνία με τον ‘θεό’, είναι έγκλημα κατά του Ελληνισμού και της ανθρωπότητας. Μην το κάνετε . Μείνετε στο σπίτι σας για να σωθείτε και να σώσετε και για να σωθεί και η Ελλάδα, δηλαδή όλοι εμείς για να συνεχίσουμε όλοι μαζί τον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, για τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας, της ελευθερίας, της άμεσης δημοκρατίας και της ειρήνης.

ΕΜΕΊΣ ΔΕΝ ΕΊΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΌΒΛΗΜΑ  ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ.

Κώστας Λάμπος

Οικονομολόγος/Δοκιμιογράφος

Λευτεριά στους οπαδούς

Λευτεριά στους οπαδούς[1]

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

claslessdemocracy@gmail.com,

https://classlessdemocracy.blogspot.com/2020/01/blog-post.html,

 Ανησυχίες εφιαλτικές

της εξουσίας υπάλληλοι

ελπίδες υπαρξιακές

βίοι παράλληλοι 

Όταν οι κοινωνίες είναι αιχμάλωτες οργανωμένων οικονομικών, κοινωνικών, θρησκευτικών, ιδεολογικών, κομματικών, εθνικιστικών, τοπικιστικών, ρατσιστικών, ποδοσφαιρικών και πολλών άλλων αναρίθμητων αλληλοσπαρασσόμενων συμμοριών, τότε οι άνθρωποι αισθάνονται υπαρξιακή ανασφάλεια και αναγκάζονται να προβατοποιούνται και παραιτούμενοι από το δικαίωμα της Εαυτότητάς τους καταλήγουν οπαδοί αποδεχόμενοι δανεικές ταυτότητες έτοιμοι να κατασπαράξουν ο ένας το άλλον κραδαίνοντας τα ‘ιερά σύμβολα’ του ‘κόμματός τους’, του ‘δόγματός τους’, της ‘ιδεολογίας τους’, της ‘ομάδας τους’, ακόμα και του πολέμαρχου, αρχηγού και προέδρου τους και ανεξάρτητα από το ποιος και πόσο ανήθικος είναι αυτός ο ‘αρχηγός’. 

Η οπαδοποίηση είναι πνευματική αναπηρία που προσβάλλει ιδιαίτερα στερημένους μόρφωσης, αλλά και φοβικούς ‘μορφωμένους’ χαμηλής αυτοεκτίμησης και αποτελεί την πλέον απεχθή οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πνευματική αλλοτρίωση του κοινωνικού μας Εγώ, της προσωπικότητάς μας, η οποία μας καθιστά καλούς αγωγούς του ψεύδους, της ανηθικότητας, και της απανθρωπιάς, εθελόδουλους, αυτοκαταστροφικούς, σαδομαζοχιστές, φανατικούς πιστούς, χουλιγκάνους και εύκολα θύματα πολλών ταυτόχρονα σκοταδιστικών, ιδεολογικών  και εξουσιαστικών ιερατείων.

Οι συμμορίες σφάζονται μεταξύ τους για το ποια θα υποτάξει το μεγαλύτερο μέρος της εκάστοτε οπαδοποιημένης κοινωνίας στα δικά της σύμβολα για να αποσπάσει το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου που παράγει η συγκεκριμένη κοινωνία και στην επιδίωξη αυτού του σκοπού αναγκάζονται να συνάπτουν κάθετες λυκοσυμμαχίες. Έτσι βλέπουμε συγκεκριμένες οικονομικές συμμορίες να συμμαχούν με συγκεκριμένες ιδεολογικοπολιτικομματικές συμμορίες που συμπληρώνονται από άλλες δευτερεύουσας σημασίας αλλά πρακτικά χρήσιμες συμμορίες με διάφορες μορφές συνηθέστερες των οποίων είναι κάποιες συνδικαλιστικές συντεχνίες, μηχανισμοί της Δημόσιας Διοίκησης, οι λεγόμενες ΠΑΕ, ομάδες δηλαδή επαγγελματικού ποδοσφαίρου, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου, θρησκευτικοί και ‘πνευματικοί όμιλοι’, κατασκευασμένες ‘προσωπικότητες’ διαμορφωτές κοινής γνώμης’, κ. λπ., κ. λπ., που λειτουργούν διασπαστικά στους κόλπους της κοινωνίας για να μπορούν να την εντάσσουν, με το αζημίωτο πάντα, στους σχεδιασμούς της εκάστοτε οικονομικής συμμορίας. Όλες οι συμμορίες καθώς και οι διάφορες συμμοριοσυμμαχίες έχουν τους δικούς τους αυστηρούς και ματωμένους κώδικες διαπλοκής, επικοινωνίας, ιεραρχίας και ευθύνης αναφορικά με τους ξεχωριστούς ρόλους και τις αντίστοιχες αμοιβές τους, Αυτό, όμως δεν αποκλείει την εμφάνιση του φαινομένου της ‘σέκτας’, της ‘φράξιας’ της ‘παράγκας’, όπου τα πάνω έρχονται κάτω και τα κάτω επάνω, με αποτέλεσμα την αλληλοσφαγή και την διάσπαση/διάλυση της σομμοριοσυμμαχίας. Έτσι συμβαίνει όταν κάποιο επίπεδο μιας κάθετης συμμορίας προσπαθήσει να συνεργαστεί καθ’ υπέρβαση και οριζόντια με άλλο επίπεδο ανταγωνιστικής κάθετης συμμοριοσυμμαχίας και για ίδιο όφελος, τότε ‘οι συμφωνίες χαλάνε’ και ο κάθε ‘παράγοντας’ αυτονομείται απέναντι στους υπόλοιπους της μεγάλης συμμορίας για να μην χάσει το πόστο του ‘εκφραστή της δικής του συμμορίας’ που του δίνει το δικαίωμα και την ‘ισχύ’ να συμμετέχει στο έγκλημα και στη μοιρασιά της λείας. Το συνηθέστερο σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι μια ή περισσότερες καρατομήσεις και σε διάφορα επίπεδα και μια νέα μαφιόζικη ενδοσυμμοριακή και διασυμμοριακή ισορροπία τρόμου. 

Κάποτε όμως αυτή η ‘κρίση’ ξεφεύγει από τον έλεγχο της πυραμίδας και μεταφέρεται στην επιμέρους οπαδοποιημένη κοινωνία η οποία απειλεί την υπόλοιπη με αποσταθεροποίηση για λογαριασμό των μεγάλων μαφιόζων αφεντικών. Όταν αυτή η συγκυρία συμπέσει με άλλη συγκυρία κατά την οποία η συγκεκριμένη κοινωνία/χώρα αντιμετωπίζει υπαρξιακά προβλήματα, επειδή κάποιες άλλες γειτονικές ή και μακρινές ηγεμονικές ανταγωνιστικές συμμορίες σχεδιάζουν και οργανώνουν την λεηλασία της, τότε αποδείχνεται περίτρανα ο εχθρικός, καταστροφικός και προδοτικός ρόλος των οργανωμένων συμμοριών. Κι είναι τότε οι στιγμές που αρχίζουμε να σκεπτόμαστε αν και τι μπορεί να περισωθεί. Κι είναι τότε οι στιγμές που δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος να επαναξιολογήσουμε τις συμμορίες για να επιλέξουμε στη λογική του ‘μη χείρον βέλτιστον’ την ‘λιγότερο κακή και άχρηστη’, γιατί όλες οι συμμορίες είναι κακές, αντικοινωνικές, άχρηστες και επικίνδυνες για την συνοχή και την ύπαρξη των κοινωνιών.

Είναι τώρα που οφείλουμε να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε για τις ρίζες αυτού του φαινομένου που χωρίζει τις κοινωνίες σε αλληλοσπαρασσόμενες φατρίες, συμμορίες και εμπόλεμα στρατόπεδα και μας υποβαθμίζει από Πολίτες σε οπαδούς έτοιμους ‘να σκοτώσουν και να σκοτωθούν’. Ας αποβάλλουμε τις δανεικές ταυτότητες που μας φόρτωσαν επιτήδειοι και μας οπαδοποιούν κι ας αναλογιστούμε ότι το κακό ξεκινάει από το γεγονός ότι στην κορυφή αυτής της πυραμίδας βρίσκονται οι μεγαλοϊδιοκτήτες των μέσων παραγωγής με το πολιτικό χρήμα των οποίων κινούνται τα κόμματα, ιδρύονται οι Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες, οι Τηλεοπτικοί σταθμοί και στήνονται ορατοί και αόρατοι μηχανισμοί προπαγάνδας και χειραγώγησής μας, κι ας αποφασίσουμε να επανακτήσουμε την αυθεντική Ευατότητά μας ως αυθεντικά Εγώ ενός ενιαίου κοινωνικού Εμείς, μιας κοινωνίας ως Όλον, απαλλαγμένης από οικονομικές, πολιτικές, θρησκευτικές, ποδοσφαιρικές και λοιπές συμμορίες. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τις συγκυρίες και να συγχρονίσουμε ως άτομα, κοινωνίες, χώρες και ανθρωπότητα τον βηματισμό μας με τον διαχρονικό βηματισμό των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού που κινείται αργά, αλλά σταθερά από τον κόσμο της κοινωνικής ανισότητας προς έναν καλύτερο κόσμο με την μορφή της αταξικής δημοκρατίας και του οικουμενικού ουμανιστικού πολιτισμού.

Ας αρχίσουμε να σκεπτόμαστε και να δρούμε ως Πολίτες Σήμερα. Μην το αφήνουμε για Αύριο γιατί το Αύριο, Μεθαύριο θα είναι Χθες και συνεπώς θα είναι αργά. Λευτεριά στους οπαδούς σημαίνει κοινωνική λευτεριά, σημαίνει απελευθέρωση της κοινωνίας από το κεφάλαιο κι αυτή δεν χαρίζεται, κατακτιέται…

---

[1] Ο τίτλος είναι δανεισμένος από το ανώνυμο σύνθημα που είναι γραμμένο στην πρόσοψη ενός κιβωτίου/διανομέα του ΟΤΕ που βρίσκεται στην διασταύρωση των οδών Ομήρου και Βυζαντίου στην Νέα Σμύρνη, όπως φαίνεται στην συνημμένη φωτογραφία.